Hoewel Rastelli in december 2008 nog geruststellend beweerde dat de Studio's in Leuven niet met sluiting bedreigd waren, zullen er vanavond toch de laatste films gespeeld worden.
De Studio's was een cinemacomplex waar cinema nog écht cinema was....
Naast een handjevo
l grote blockbusters, durfden ze er ook kleinschaligere, meer alternatieve films programmeren. Niet zelden zag ik er prachtige films, die nu hoog op mijn lijst van favoriete films prijken en er destijds voor zorgden dat ik met een warm gevoel de nacht tegemoet kon stappen.Daar waar je in de grote, commerciële bioscopen door klank en beeld overspoeld en murw geslagen wordt, kreeg je in de Studio's het gevoel dat zo'n film een klein wondertje was. Ergens een nauwelijks merkbare hapering in het beeld, een tekst die niet honderd procent lijnrecht geprojecteerd werd, een kraakje in de muziek... Dingen die je ervan bewust maakten dat het cinema was, een zorgvuldig uitgekozen filmpareltje, iets speciaals dat niet zomaar vanzelfsprekend is. In vergelijking met de grote, commerciële bioscopen noemden anderen dit amateuristisch, een gebrek aan kwaliteit....voor mij gaf de Studio's het magische aspect terug aan cinema.
Zelf heb ik er jàren geleden nog eventjes kassawerk gedaan als vakantiejob, toen nog in Studio 1 en het Studio'ke. Rijk ben ik er niet van geworden, maar het was fantastisch om een klein beetje deel te mogen zijn van de magie.
Misschien hoort het bij volwassen worden of volwassen zijn om afscheid te nemen van magische elementen in het leven...
Toch zal ik de Studio's missen...niet alleen de prachtige films, ook de Studio's op zich. Maar dankzij de Studio's heb ik wel aandacht leren hebben voor de 'andere' film en dat is iets wat ik mee zal nemen voor de rest van mijn leven, dat voortaan dus iets minder magisch zal zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten